TERUGBLIK: Thailand, I’m back!

Zuidoost-Azië is de plek waar het ooit allemaal begon: mijn intense drang om de wereld te ontdekken en de onverwoestbare liefde voor reizen. Vijf jaar geleden dwaalde ik daar een half jaar rond met een roze bril die alsmaar rozer werd. Ik vond mijn tweede thuis. Tranen met tuiten toen we uit elkaar werden gerukt maar ik wist: ooit kom ik terug. En dat gebeurde niet lang geleden. De drang was zo groot dat zelfs een vliegticket van Aeroflot (ik leef nog) mij niet thuis kon houden en twaalf uur later kusten mijn voeten de Thaise grond. Hallo Thailand, I’m back! 

Thuiskomen in Bangkok

Tijdens dat avontuur vijf jaar geleden deed ik Bangkok vier keer aan en begon deze stad meer en meer als een thuis te voelen. Thailand in zijn geheel maakte sowieso indruk (ik bedoel: droomstranden, gouden tempels, dampende jungle, Thaise curry, rondcrossen in een tuktuk, nog meer Thaise curry en een constant heersende zomervibe, what’s not to love?) dus ik was helemaal in mijn nopjes om terug te zijn. Maar het allerleukste is toch wel dat feest der herkenning zodra ik de stad in rijd. Ik word vijf jaar terug de tijd in geslingerd en bijna niets leek te zijn veranderd. Alsof de tijd heeft stilgestaan. Ik ruik dezelfde exotische geuren, hoor herkenbare stemmen en laat me wederom verbazen door die verslavende chaos. Ik lijk zelfs gezichten te herkennen al vermoed ik dat dit schijn is. Of toch niet? Het doet me goed dat Bangkok er nog steeds is, en nog steeds zo is zoals ik het had achtergelaten.

Hoppend langs de Andamankust

Met moeite neem ik na twee dagen afscheid van mijn oude liefde Bangkok. We hebben ‘nog maar’ 10 dagen te spenderen en lichaam en geest schreeuwen keihard om pure ontspanning in de vorm van paradijselijke eilanden, witte stranden, chillen in een hangmat, drinken uit een kokosnoot en staren naar zonsondergangen die bijna nep lijken zo mooi. Al deze wensen komen in vervulling op het piepkleine Koh Lipe in het diepe zuiden van de Andamankust; wat mij betreft een van de meest paradijselijke plekken die dit land rijk is. Er zijn maar weinig Thaise eilanden waar het zand zo wit is het water zo belachelijk blauw. De uitzichten zijn adembenemend en lijken uit mijn wildste dromen te zijn geplukt. Ik slaap in een bamboehut tussen de palmbomen en op mijn veranda prijkt een hangmat waar ik heel wat uurtjes spendeer. Wat een pracht! Het is dat ik niet jaloers op mezelf kan zijn, anders was ik het.

Koh Lipe wordt na drie dagen omgeruild voor Koh Lanta, waar Klong Khong Beach voor even mijn thuisbasis is. Een langgerekt breed zandstrand met een ultieme hippievibe en tientallen laid back strandbarretjes en -restaurantjes die versierd zijn met kleurrijke lampionnen en honderden lichtjes. Koh Lanta is misschien wel het meest diverse eiland van Thailand. Groot genoeg om je dagenlang te vermaken; met sfeervolle dorpen, veel natuur, ontelbaar veel fijne restaurantjes, relaxte bewoners en tig prachtige stranden  – van compleet verlaten tot supergezellig tot in de late uurtjes. Ondanks dat bezoekt de grote massa vooral het nabijgelegen Koh Phi Phi en Phuket en blijft Koh Lanta onder de radar. Fijn, want daardoor doet Koh Lanta erg relaxed aan. Ik tuf wat rond met mijn scooter en voel het gehaaste westerse leventje van me afglijden.

Na de drukte van Bangkok en twee toeristische paradijsjes ben ik benieuwd naar onbekend Thailand. Want hoewel vaak wordt gezegd dat Thailand één groot toeristencircus is, weet de kenner wel beter. Koh Yao Noi en Koh Yao Yai bijvoorbeeld, twee ongerepte eilanden ‘off the beaten track’ in de dramatische Phang Nga baai. In menig reisgids wordt er aan deze bestemming nauwelijks aandacht besteed maar echt, wat zijn deze eilanden de moeite waard! Perfect voor rustzoekers en Thailandkenners die eens iets anders willen. Hier vind je nauwelijks toeristen, verkeer, winkels, restaurants en flitsende neonverlichting maar wel verlaten stranden, vissers, rijstvelden, honderden palmbomen, hutjes, weilanden en grazende koeien, Of je het nu wilt of niet: hier word je he-le-maal zen.

Die twee weken gingen natuurlijk veel te snel, maar wat waren ze mooi. De liefde die ik voor Thailand had is er nog steeds en is sterker dan ooit. Er zijn stiekem al plannen om weer terug te gaan, maar laat ik vooral nog niet op de zaken vooruit lopen en jullie voor nu even meenemen via onderstaande plaatjes.

Na vijf jaar kan ik me weer eindelijk onderdompelen in de chaos van Khao San Road, Bangkok

Varen over de kanalen (klongs) van Bangkok

Perfecte afsluiter van de tweede dag

Wat heb ik dit gemist: street food!

Ons relaxte thuis op Koh Lipe

relaxmodus: ON!

Eén van de vele fijne tentjes in het sfeervolle centrum van Koh Lipe

Paradijselijke uitzichten

Zei ik iets over uitzichten? Koh Lipe, gezien vanaf de Chado Cliff op Koh Adang

Nog zo’n fijn plekje dat ik voor even mijn thuis mag noemen: Klong Khong Beach, Koh Lanta

Must do: per scooter alle hoekjes van dit relaxte eiland te ontdekken

Bloedmooi uitstapje naar Koh Kradan

Niets dan liefde voor zulke zandweggetjes!

De verlaten stranden en magische uitzichten op Koh Yao Noi

Scooteren met die leukerd daar

Meer koeien dan toeristen

Helemaal voor onszelf!

De oneindige ongereptheid van Koh Yao Noi

Op onze vertrekdag worden we nog even verwend met deze zonsopkomst

Ben jij ook zo gek op Thailand?