TRAVEL DIARY: De Perhentian Islands, Maleisië

Eigenlijk best bijzonder. Van november tot maart is de kans groot dat er, vanwege ruige weersomstandigheden, niet eens een mogelijkheid is om deze eilanden te bezoeken. Gelukkig is het juni, volop zomer en zitten we in een speedboot onderweg naar de Perhentian Islands, twee Maleisische paradijsjes gelegen in de Zuid Chinese Zee.

De Perhentian Islands: Bounty in Maleisië

Na ruim 5 maanden met een budget van zo’n 18 euro per persoon per dag rondgereisd te hebben door Zuidoost-Azië, hebben we wel een ‘vakantie’ verdiend. Na vijftig minuten actie op het wilde water zien we de groene palmbomen en het witte zand steeds dichter bij komen.  We staren naar het paradijs dat de aankomende week ons thuis mag zijn. Even later lopen we met opgerolde broekspijpen door het water, richting het fijne, witte zand dat we nog 12 lange dagen tussen onze tenen mogen voelen.

We zijn aangekomen op Perhentian Kecil, het kleine eiland van de twee. Het eiland is gemakkelijk te omschrijven: er is enkel jungle, met daaromheen strand. Op en rond het strand wat simpele, maar kleurrijke bebouwing. Het is een backpackerseiland, maar gelukkig geen party-eiland. ’s Avonds is er wat levendigheid op het strand maar dit is redelijk rustig en laid-back van aard.

Zo simpel als de omschrijving van het eiland zelf, zo moeilijk is het omschrijven van de sfeer en uitstraling van dit plekje. Het is een sfeer die je alleen maar kunt voelen. Het perfecte eiland-gevoel. De tijd staat stil. Geen gedoe, geen haast. Alleen maar tevreden, relaxte gezichten.

De vele duikschooltjes verklappen dat de onderwaterwereld meer dan adembenemend is. Voor een paar centen zijn snorkelsetjes te huur: we zwemmen met sting rays, schildpadden en zelfs een rifhaai.

Er zijn geen wegen op Kecil. Afgezien van het ene wandelpad dat rondom het eiland ligt, zijn de wegen hier van water. We volgen het wandelpad die je door de jungle langs vele rustige strandjes leidt. Eén daarvan trekt onze aandacht: Mira Beach: een perfect strandje met slecht één simpel resort, bestaande uit wat hutjes. We genieten van de zon en de rust, lopen na een paar uur terug en besluiten morgen terug te komen.
De enige levendigheid die we op het wandelpad tegenkomen zijn een stuk of tien varanen. Hun aanwezigheid laat ons keer op keer schrikken, maar we merken al snel dat de beesten banger zijn voor ons dan wij voor hen.

Na 5 dagen willen het andere eiland ontdekken. Perhentian Besar is de rustigere, luxe, grote zus van Kecil. Vooral ontdekt door resorttoeristen, gezinnen en stellen. Verder is het eiland precies hetzelfde: Jungle – wandelpaden – bountystrand. We vinden het goedkoopste resort, Mama’s Chalets, en huren een simpel maar voor ons doen luxe hutje van 10,- euro per nacht.

Ook hier spenderen we onze tijd door te genieten van het strand, de palmen, de rust. Net als op Kecil ontdekken we dagelijks welke stranden er via het wandelpad te vinden zijn. In de avond is het hier zó rustig, dat we zelden na tienen op bed liggen.

Tijd om te gaan. We zijn niet alleen treurig omdat we deze twee parels moeten verlaten, maar ook omdat dit het laatste honk was van de reis van ons leven. Met een knoop in de maag maken we ons op voor een 44 uur durende reis naar de eindstreep, Bangkok, waar we afscheid moeten nemen van iets dat zes maanden lang in onze ziel zat: Zuidoost-Azië. Ooit… zien je ons terug.

Ben jij al eens op de Perhentian Islands geweest?